والدین گرامی

در متن حاضر مجموعه ای مختصر و کارآمد از راهکارهای موثر و کاربردی ارایه شده است تا شما را به کسب مهارت های لازم برای پرورش احساس همدلی در فرزندتان رهنمون سازد. لذا جهت بهرمندی بهتر مواردی را که به نظرتان احساس نیاز بیشتری به تقویت و کسب دارد را مشخص و اولویت دهید.

همدلی عبارت است از

 توانایی درک احساسات و نگرانی های دیگران ازطریق مشاهده علایم ظاهری احساسات مختلف.

کودک شما از طریق پرورش همدلی به این ویژگی ها دست می یابد:

• احساسات را به درستی در درون خود و دیگران می شناسد.
• نسبت به نیازها و احساسات دیگران حساس می شود.
• تمایل به یاری رسانی به دیگران به ویژه افراد آسیب دیده در او بیشتر می شود.
• عطوفت بیشتری نسبت به دیگران دارد.
• به دلیل درک احساسات دیگران و برخورداری از توانایی تصور کردن خود به جای دیگران از آسیب زدن احساسی به دیگران خودداری می کند.
• نسبت به ظلم کردن به دیگران به هرشکلی حساس می شود.

به همین دلیل ضرورت دارد والدین زمان مناسبی را برای پرورش این فضیلت مهم صرف نماید تا در آینده از بروز مشکلات فردی و اجتماعی جلوگیری کنند.

نکات ساده ولی تاثیرگذار درمورد همدلی

• به فرزندانمان زمان کافی اختصاص دهیم.( پرورش همدلی نیازمند صرف زمان کافی از طرف پدر و مادر به طور همزمان می باشد)
• به عنوان یک پدر در زندگی فرزندمان نقش فعالی داشته باشیم.
• از فرزندمان در برابر هجوم بی رحمانه رسانه های مختلف مراقبت کنیم.( در برابر رسانه ها گزینشی عمل کنیم. یعنی فقط و فقط  بهترین آن ها و برنامه هایشان را در اختیار فرزندانمان قرار بدهیم.)
• در سالهای اولیه زندگی کودک به طور ویژه ای مراقب نحوه ی برخوردهای مان با او باشیم.
• احساسات پسرانمان را سرکوب نکنیم.( از کودکی به آن ها می آموزیم که احساساتشان را مخفی کنند، گریه و ابراز احساس را کاری زنانه و دخترانه می پنداریم که بی رحمانه ترین کاری است که می توانیم با فرزندمان بکنیم)

تکنیک های افزایش همدلی در کودکان

• احساسات را به درستی به کودکانمان آموزش دهیم و کمک کنیم احساسات خودش و دیگران را بشناسد.
• در صورت بیان احساساتش با تمام وجود به او گوش کنیم.
• به زبان بدن او توجه کنیم (حالات و اشارات بدن و چهره)
• احساسات اورا کم اهمیت جلوه ندهیم ( از گفتن جملاتی شبیه اینکه "موضوع مهمی نیست که عصبانی شدی"  پرهیز کنیم).
• اورا تشویق به بیان احساساتش کنیم
• دلیل احساسات او را بدانیم
• هر احساس را به درستی به اوبشناسانیم. نام صحیح هر احساسی را که از فرزندمان بروز می کند به او بگوییم تو الان عصبی هستی پس ...  اگر احساس را درست تشخیص داده باشیم فرزندمان حس میکند او را درک می کنیم.
• از کودکتان بخواهید وسیله ای که او و دوستش به طور مشترک به آن علاقه مند هستند را برای دوستش تهیه کند.
• از کودکتان بخواهید مواقعی که از دوستش ناراحت است بگوید چه احساسی دارد.
• از کودکتان بخواهید که مواقعی که از دوستش ناراحت است خودش را به جای دوستش بگذارد وبه جای او احساس و رفتار کند.
• با کودکتان نقش بازی کنید. از کودکتان بخواهید که مشکلاتی که دیگران با آن روبه رو هستند را اجرا کنند مانند نقش سالمندان. تا همدلی بیشتری با دیگران داشته باشند.
• از کنار بدرفتاری های فرزندتان بی توجه عبور نکنید.
• از تکنیک (اگرتو جای او بودی) استفاده کنید. مثلا اگر از دست پدرش عصبانی است از او بخواهید خود را به جای او بگذارد.

بازی ها و فعالیت های مشارکتی :

• اجرای پانتومیم : نام یکی از احساسات را انتخاب کنید ونشانه های آن احساس را بازی کنید ومنتظر حدس آن ها بمانید.
• تهیه ی فلش کارت های احساسی
• بازی احساست را بکش
• بازی اگر تو جای او بودی
• بازی کی چه حسی داره (صدای تلویزیون را قطع کنید وبعد با توجه به تصاویرحدس بزنید فرد بازیگر چه احساسی دارد).